27 września 1972 roku z inicjatywy grupy uczniów ówczesnej III klasy Liceum Batorego pod kościołem Św. Anny w Warszawie odbyła się pierwsza zbiórka harcerska. Drużyna, kierowana przez Krzysztofa Popińskiego w krótkim czasie istotnie rozwinęła swoją działalność. W 1974 roku powołano Szczep 23 WDH składający się z 3 drużyn („Płomień”, „Knieja” „Źródło”) i w miejsce dotychczasowego (do 1971) patrona, Bolesława Chrobrego, przyjęto imię Krzysztofa Kamila Baczyńskiego.
W latach 70 Szczep grupował przeciętnie 3-5 drużyn starszoharcerskich składających w 90% z uczniów Liceum Batorego. W pewnych okresach funkcjonowały także drużyny młodszoharcerskie oraz gromada zuchowa. W 1976 doszło do przejęcia przez 23 WDH młodszoharcerskiej 93 WDH. W Szczepie funkcjonowały także dwie drużyny specjalistyczne: górska „Turnia” i żeglarski „Korab”.
W 1977 roku uchwalono Konstytucję Pomarańczarni, na mocy której władza w szczepie podzielona była pomiędzy cztery podstawowe organy: Sejmik Szczepu, Krąg Instruktorów Pomarańczarni (KIP), Komendanta Szczepu oraz Radę Szczepu. W praktyce największa władza spoczywała w rękach KIP, który posiadał uprawnienia do przyznawania stopni instruktorskich, mianowania drużynowych i komendantów szczepu. Taki ustrój organizacyjny Szczepu, gwarantujący bezpośredni wpływ na działalność szczepu silnej grupy instruktorów, przetrwał do początku lat 90 XX wieku.
W szczepie powołano także Krąg Zasłużonych, do którego co roku przyjmowano wyróżniających się instruktorów i harcerzy. Pomarańczarnia, jako grupująca harcerzy starszych została przez władze ZHP formalnie włączona w skład tzw. HSPS, nigdy nie przyjęła jednak stroju i zasad tego ruchu programowego i organizacyjnego. Obozy 23 WDH organizowane były w nurcie skautowo-puszczańskim, co do zasady nie brano także udziału w ogólnych akcjach ZHP, zgrupowaniach hufca czy chorągwi. W wychowaniu młodzieży podkreślano konieczność nie narzucania światopoglądu (jak to zgodnie z założeniami programowymi miał czynić ówczesny ZHP), a umożliwienia kształtowania przez młodzież własnych poglądów, w oparciu o przekazywane wzorce.